رحمت حاجی سعدین

هفته دوم هم گذشت و باز همون حس قبلی رو داشتم . حس خفگی . اکثر روز رو با خنده و مسخره بازی در حال گذراندن هستیم . دوستان می فرمایند که اینجا عین برره هستش البته یه لول پایینتر از برره 🙂 کار خاصی نکردم در این هفته ای که گذشت. روز ها فقط با چایی خوردن طی می شن . از کیفیت بسیار وحشتناک غذا نگم که وزنم تو این مدتی که اونجا بودم کم شده  بیشتر سعی می‌کنم که از بیرون یه چیزی بگیرم بخورم . کار خاصی نمی‌شه انجام داد فقط باید صبر کرد و صبر کرد تنها کاری که میشه کرد همینه. ولی بالاخره همین روزا هم تموم میشه ثل تموم روزای سخت دیگه‌ای که پشت سر گذاشتیم

هفته ی دوم سربازی – ۴ مرداد ۱۴۰۴